AYVAZ KASAP DÜZ HESAP; İŞİNİ BİLMEYEN KASAP ELİNDE KALIR MASAT
Küçükken ilk defa mahallemizin kasabında rastlamıştım o kıçına karanfil çiçeyi sokulmuş, kesilip,yüzülüp kasap çengeline asılı duran o bahtsız kuzulara..Daha sonraki yıllarda mahalle kasabımız koyun kıçlarına karanfil sokma adetini bıraktı.Ve hatta İstanbu’lda ki diğer kasaplar da sözleşmiş gibi karanfilleri saplı oldukları deliklerden tek tek çıkarıyorlardı..Ama, bu ağdet küçük kent ve kasabalarda hala sırrını koruyor.Nedeni ne acaba bu yaklaşımın: Sadece vitrin daha hoş gözüksün diye yönelinen sanatsal bi duruş mu? Yoksa koyunun mahremini sanatsal bi kaygı ayağıyla karışık gizleyip,bizi pornografik bi ayıpla yüzyüze getirmemek mi? Bilemiyorum.Ama, Çandarlı'da gördüğüm bu manzara,olayı klasik sanattan postmodernizme doğru sırtlamış atmış. Bu olayda demet hesabına vurursak,maydanozun karanfilden daha iyi bir mahrem kapatıcısı olduğu kesin. Hem mahrem tamamen kapatılmış ,hem de sanatçı (kasap) eserinde
şöyle bir mesaj vermiş: Sayın halkım;biz bu mahremi ayıp olmasın diye kapatıyoruz. Ama, bu hayvanın götü de ööle elastiktir ki,diil tek bi karanfili,bi demet maydanozu saplarından sokabilirsiniz,yapraklar dışarda kalmak kaydıyla. (Bu sanatın kuralları gereği)Temmuz 2004